Խորագրի հյուրն է «Ինֆորմացիայի ազատության կենտրոն» ՀԿ նախագահ Լիանա Դոյդոյանը:

– Ձեր կողմից բացահայտված ամենածածուկ, շատերին անծանոթ անկյունըՀայաստանում:

– 90-ականների սկզբին Շիրակի մարզի Բենիամին գյուղի մոտ մի քանի շաբաթ վրաններով հնէաբանական պեղումների էի մասնակցում: Բենիամին գյուղն ինձ համար բացահայտում էր՝ իր բնակիչներով, շրջակայքով և այդ օրերին ունեցած հիշողություններով: Իսկ Երևանում՝ «Երկիր մեդիա» հեռուստաընկերության  տարածքում Գեղամ Մանուկյանի («Երկիր մեդիա» ՀԸ հասարակական-քաղաքական հաղորդումների պատասխանատու,-խմբ.) ստեղծած այգին:

– Կա՞ մի բան Երևանում, որն անասելի նյարդայնացնում է Ձեզ:

– Ինձ դժվար է անասելի նյարդայնացնելը: Սովորաբար հանդուրժող եմ և փորձում եմ հասկանալ, բացատրություններ գտնել: Սակայն դուր չի գալիս ամեն տեղ և ամեն ինչում դրսևորվող անճաշակությունը, Երևանի դեպքում՝ անճաշակ շինությունները:

 – Հենրիխ  Մխիթարյանից, դուդուկ- ծիրան – խորովածից բացի, ինչը կարող էր մեր այցեքարտը դառնալ աշխարհում։

– Չգիտես ինչու անընդհատ նոր խորհրդանիշներ են փնտրում: Կարծում եմ՝ եղածն էլ բավարար է, պարզապես անհրաժեշտ է դրանց ճիշտ մատուցման ձևերը  գտնել:

 – Նշեք Ձեր աշխարհընկալման վրա նշանակալի ազդեցություն ունեցած երեք  գրքի անուն:

– Գրիգոր Նարեկացի՝ «Մատյան Ողբերգության», Ալբեր Քամյու՝ «Անկում», Սոմերսեթ Մոեմ՝ «Ստրկություն մարդկային»:

– Մերօրյա  ընդօրինակելի մարդկանց անուններ  կարո՞ղ եք նշել։

– «Ընդօրինակելի մարդ» ձևակերպումն ինձ համար անընդունելի է: Ամեն մարդ ինքնին յուրահատուկ է: Կան պարզապես սկզբունքներ, նպատակներ, ապրելակերպ, որոնք գնահատում եմ մարդկանց մեջ: Սակայն մեկ հանդիպման մասին կուզեի խոսել, որը մինչ օրս ինձ հրաշք է թվում: 10-12 տարեկան էի, Լուսինե Զաքարյանի քույրը մեր շենքում էր ապրում: Սովորական մի օր Լուսինե Զաքարյանը եկավ մեր բակ: Քրոջ տանը մարդ չկար, բակում մոտեցավ ինձ ու հարցրեց, թե արդյոք չեմ տեսել իր զարմուհուն: Երբ տեսա նրա աչքերը և լսեցի նրա ձայնը, ինձ համար հրաշք տեղի ունեցավ՝ աստվածային էր, անմարդկային: Մինչ օրս այդ հայացքն ու հնչյուններն ինձ հետ են:

 – Հնարավորություն ունենալու դեպքում ի՞նչ կկառուցեիք Երևանում։

– Չափից դուրս կառուցում ու քանդում են: Ես ծառեր կտնկեի ու շատ հանրային այգիներ կստեղծեի:

– Շոգից փրկվելու Ձեր «բաղադրատոմսը»։

-Հաճելի զրույցներ սիրելի ու զով այգում, պաղպաղակ, սառը ձմերուկ:  Շոգից չեմ էլ փորձում փրկվել, այն ինձ չի խանգարում, երբ երջանիկ եմ ու սիրելիներով շրջապա