ՎԱՆԱՁՈՐԻ ԱՎԵՐՎԱԾ ԳՈՐԾԱՐԱՆՆԵՐԸ. ՄԱՍ 2
Արդյունաբերական տուրիզմն ամբողջ աշխարհում զարգացող զբոսաշրջային ճյուղերից է: Գինեգործարաններից մինչև շոկոլադի արտադրամասեր, գորգագործական արհեստանոցներից մինչև մեքենաշինական գործարաններ՝ բոլորը բացում են իրենց դռները զբոսաշրջիկների առջև: Ավտոմատացված արտադրական պրոցեսները գրավում են հազարավոր զբոսաշրջիկների՝ ստիպելով անցնել քաղաքից քաղաք, երկրից երկիր՝ այս կամ այն արտադրական գործընթացին մասնակցելու համար:
Այս առումով Հայաստանը հսկայական ներուժ ունի՝ էքստրեմալ, էկոզբոսաշրջությանը զուգահեռ զարգացնելու նաև արդյունաբերական զբոսաշրջությունը: Թեպետ Երևանում որոշ ընկերություններ հյուրընկալում են զբոսաշրջիկներին ու շրջայց կազմակերպում նրանց համար, մարզերում դեռևս այդ ներուժը մնում է չօգտագործված:
Առաջին մասն՝ այստեղ
Շարունակելով ճանապարհը, մեքենան թեքվում է Վանաձորին կից Դարպաս գյուղ: Հենց Դարպաս տանող ճանապարհին են գտնվել կահույքի գործարանը, մեկ տասնյակից ավելի քարհանքեր միավորող Կիմներուդ կոմբինատը, Էլեկտրոն գործարանը:
Կահույքի ֆաբրիկան պատկանում է այն ձեռնարկությունների թվին, որի արտադրած հյուրասենյակի, խոհանոցի, ննջասենյակի կահույքը մեծ պահանջարկ էր վայելում:
«Էլեկտրոն» գործարանում արտադրվում էին գաղտնի սարքեր՝ պաշտպանության ոլորտում կիրառեու նպատակով:
Դարպասից դեպի քաղաք տանող ճանապարհին «Պոլիմերսոսինձ» գործարանն է:
Ճանապարհը սահուն միանում է Քիմիագործների թաղամասին, որտեղ գտնվում է քաղաքի առաջին արդյունաբերական ձեռնարկությունը՝ քիմիական գործարանը: Այն ստեղծվել է 1929թ.-ին: Գործարանն ունեցել է կրի, ազոտի, կորունդի, կարբամիդի, մելամինի ու այլ արտադրամասեր:
Այժմ գործարանը չի գործում: 1987թ.-ի տվյալներով՝ գործարանը տարեկան արտադրել է 180.000 տոննայից ավել պարարտանյութ, 2.200 տոննա ամիակ, 34.660 տոննա կալցիումի կարբիդ, 13.570 տոննա մելամին:
Հաջորդ կանգառը Հաստոցաշինական գործարանում է: Գործարանից հիմա քիչ բան է մնացել. թերևս կիսավեր պարիսպը:
Քիչ այն կողմ գտնվում են տրիկոտաժի ու մանվածքային ֆաբրիկաները:Տրիկոտաժի ֆաբրիկան քաղաքի առաջին արտադրություններից մեկն էր: Ստեղծվել է 1921 թ.-ին: 1980-ականներին ֆաբրիկան արտադրել է տարեկան 50 տեսակի 70.000 ապրանք:
Կիրովականն ուներ նաև կոշիկի, մորթու մուշտակի ֆաբրիկաներ, որոնցից և ոչ մեկն այսօր չի գործում:
Դեպի Երևանյան խճուղի տանող ճանապարհին է գտնվում տաքացուցիչների գործարանը: Ավելի վերում բոլորին քաջ հայտնի «Ավտոմատիկա» գործարանն է: Սրանք ևս այժմ չեն գործում:
Իր ցերեկային ու կենցաղային լամպերով հայտնի էր Լուսատեխնիկական գործարանը:
Կիրովականն ունեցել է նաև սննդի արդյունաբերության ձեռնարկություններ. մսի կոմբինատ, գարեջրի, հանքային «Լոռի» ջրի, հացի, կաթի գործարաններ:
1987թ.-ը համարվում է Կիրովական-Վանաձորի արդյունաբերության զարգացման ամենաբուռն շրջանը: Այդ ժամանակ քաղաքում գործել է արդյունաբերական 32 ձեռնարկություն, որոնք տարեկան արտադրել են 620 մլն ռուբլու արտադրանք: Ոչ պաշտոնական տվյալներով` արդյունաբերական արտադրանքի ծավալներով Կիրովականն զբաղեցրել է երկրորդ տեղը Երևանից հետո:
Կիրովականի 170.000 բնակչից շուրջ 30.000-ն աշխատել է արդյունաբերական ձեռնարկություններում: Վիճակագրական տվյալներով` ներկայումս Վանաձորի բնակչության թիվը չի անցնում 82.000-ը: Քաղաքում առավելապես զարգացած է կարի արտադրությունը: Վանաձորի արդյունաբերական ձեռնարկություններում այժմ աշխատում է շուրջ 3.000 մարդ:
Տաթևիկ Սարգսյան